-
“Weet wel dat ik er GEEN MINUUT korter om ga werken”
Mannen ontlenen status en identiteit aan hun werk. Voor mannen is het misschien om die reden wel belangrijker om succesvol te zijn in het werk dan voor vrouwen: mannen moeten zich conformeren aan het beeld van een “echte man” en daar hoort ambitie, competitiviteit, daadkracht en onafhankelijkheid bij. Op het moment dat er kinderen komen gaan jonge moeders minder werken en jonge vaders juist MEER – zij moeten zich nu helemaal bewijzen als kostwinnaar want tussen moeder en baby kunnen ze toch niet komen. Jens van Tricht schrijft in zijn boek “Waarom feminisme goed is voor mannen” dat vele mannen het maar wat moeilijk hebben met het juk van mannelijk…
-
“Dit is niet meer vrijen, dit is geneukt worden”
Seks is macht. In dierenrijk wordt seks afgedwongen door machtige mannetjes, maar ook vrouwtjes kunnen hun macht laten gelden door te bepalen met wie zij willen paren. Bij mensen ligt het allemaal nog veel complexer: we gebruiken en misbruiken seks, we zijn oneerlijk en we faken. Seks omdat je je aan iemand wilt verbinden, seks omdat het soms de makkelijkste weg is om een ander gesprek niet te hoeven voeren. Gelukkig komt seks ook nog altijd voort uit pure lust en zin om je samen te voelen. Maar meestal is het een optelsom van diverse emoties, verwachtingen en praktische overwegingen. Waar begint en eindigt seks? In deze tijd waarin we…
-
“Weet je wel dat kinderen altijd ziek zijn op de crèche?”
In Nederland hebben we te maken met een diep gewortelde moederschapscultuur. Als vrouwen kinderen krijgen, wordt verwacht dat ze die belangrijker vinden dan hun carrière en dat ze hun eigen leven vervolgens in dienst stellen van het welzijn van het kind. Het begint met de dwang om zo lang mogelijk moedermelk te geven, vervolgens mag je een kind niet langer dan drie dagen naar de crèche brengen en tenslotte moet je als taxicentrale je kind faciliteren met muziekles, sport, yoga en scouting. Julia Wouters geeft in haar boek “De Zijkant van de macht” (2018) aan dat wetenschappers allerlei verklaringen hebben voor het gegeven dat de moederschapscultuur in Nederland zo sterk…
-
“Je hebt het aan jezelf te danken dat je niet vooruit gekomen bent”
“Wie maar hard genoeg werkt, komt er vanzelf wel”. Vanuit het geloof in de meritocratie, denken vooral succesvolle mannen aan de top dat het bereiken van deze hoge posities zuiver en alleen hun eigen verdienste is (Sophie van Gool, 2021). Vanuit deze visie is het je eigen schuld als je stagneert in je carrière. Het is natuurlijk ook heel prettig om even te vergeten wie er achter de schermen heeft bijgedragen aan jouw succes, wie je in het zadel heeft geholpen of welke streepjes voor je hebt gehad onderliggend aan de kansen die je hebt gekregen en de wijze waarop je werd beoordeeld. In het boek “Waarom vrouwen minder verdienen…
-
“Jij hebt toch ook leuk werk voor erbij?”
Grootouders rond 75 jaar zijn in een geheel andere tijd, met andere normen en waarden, opgegroeid. Bovenstaande opmerking valt te begrijpen vanuit dat perspectief: in de tijd dat zij jonge ouders waren werden vrouwen ontslagen op het moment dat ze gingen trouwen, was er nog geen kinderopvang en werden vrouwen nog niet als “handels bekwaam” gezien: tot 1971 stond er zelfs in de wet dat de man “het hoofd van de echtvereniging was” en de vrouw hem “gehoorzaamheid was verschuldigd” (zie Sophie van Gool, Waarom vrouwen minder verdienen, 2021). Het is stuitend om je te realiseren dat het nog maar zo kort geleden is dat vrouwen openlijk als minderwaardig werden…
-
“We dragen ons lot zwijgend en onafhankelijk van elkaar”
Sommigen beweren dat ieder huwelijk een houdbaarheidsdatum heeft: er komt namelijk altijd een moment dat je niet meer verliefd bent. In het beste geval is er een “houden van” voor in de plaats gekomen, gekenmerkt door gewenning, rust en vertrouwdheid. In het slechtste geval ben je na verloop van tijd gewoon vergeten waarom je ooit verliefd bent geworden op de ander: de irritatie staat inmiddels voorop, je leeft langs elkaar heen om maar zo min mogelijk in elkaars vaarwater te zitten. Nog een stapje verder en je gaat de ander ontlopen. Het komt vaker voor dan je denkt. Ik heb er geen onderzoek naar gedaan, maar als ik om me…
-
“Nooit thuis, maar omringd door familie ineens de rol van toegewijde vader gaan spelen?”
Het fenomeen Mansplaining staat voor het verschijnsel dat je meent iets te moeten uitleggen, wat de ander eigenlijk allang weet. Vaak wordt het podium gepakt omdat je denkt dat je het beter weet – iets waar mannen zich vaak schuldig aan maken als het om zaken gaat en wat vrouwen kunnen hebben als het om zorgtaken gaat. Sommigen zijn erg bedreven in mansplaining: zij kunnen met veel zelfvertrouwen overal over meepraten en worden nog geloofd ook. Het heeft natuurlijk te maken met karakter: de een staat nu eenmaal veel zelfverzekerder op het podium dan de ander. Maar daarnaast heeft het ook met bluf te maken. Als het gaat om “kan…
-
“Wat had je dan verwacht, na al die jaren thuiszitten en niets doen?”
Tieners kunnen heel hard zijn voor hun ouders. Dat heeft deels een functie: we weten allemaal dat ze zich moeten losmaken van hun ouders. Ook weten we dat tieners nog weinig genuanceerd kunnen denken en eigenlijk alleen bezig kunnen zijn met de vierkante meter om zich heen. Om die reden zouden we dergelijke uitspraken van tieners weinig serieus moeten nemen. Maar feit is: dat doen we natuurlijk toch. Want een openlijke afwijzing van je kinderen komt nu eenmaal keihard aan. Tieners weten natuurlijk wel dat hun ouders enorm hun best hebben gedaan voor hun opvoeding: dat ze er met kinderfeestjes waren, spelletjes speelden, de was en verzorging op zich namen.…
-
“Als het je niet uitkomt dan moet je het zeggen hoor”
Het klinkt als een uitnodiging om eerlijk te mogen zijn, maar dat is het misschien niet. Zie het als een retorische vraag waarin eigenlijk maar één antwoord mogelijk is. Eerlijkheid wordt echt niet altijd op prijs gesteld. Om niet verkeerd opgevat te worden is het veiliger om je agenda vrij te vegen en gewoon te zeggen wat er van je verwacht wordt: “Neehoor, jullie zijn altijd welkom, dat weet je toch”. Omwille van de lieve vrede. Ik weet nog goed hoe ik eens kleertjes kreeg voor mijn oudste dochtertje. “Als je het niet mooi vindt, mag je het ruilen hoor” werd er nog gezegd. Toen ik daadwerkelijk vroeg om de…
-
“Ik werk niet zo hard voor mezelf, maar voor het gezin”
Vanuit de mindset van de jaren vijftig, kon je als man niet beter zorgen voor je gezin dan hard te werken en goed geld te verdienen. Voor een work-alcoholic is het heel fijn om je hieraan vast te houden: je werkt immers voor het gezin, jou kan niets verweten worden. Het is ook een dooddoener in een gesprek over de verdeling van zorgtaken. In de wereld zoals deze nu is, is het haast niet te begrijpen waarom mannen zo graag wilden weglopen voor zorgtaken. Nu wordt het als ideaal gezien dat beide partners na de komst van een kind, parttime blijven werken (hoewel dit ideaalbeeld nog maar weinig echt wordt…
