-
“Weet wel dat ik er GEEN MINUUT korter om ga werken”
Mannen ontlenen status en identiteit aan hun werk. Voor mannen is het misschien om die reden wel belangrijker om succesvol te zijn in het werk dan voor vrouwen: mannen moeten zich conformeren aan het beeld van een “echte man” en daar hoort ambitie, competitiviteit, daadkracht en onafhankelijkheid bij. Op het moment dat er kinderen komen gaan jonge moeders minder werken en jonge vaders juist MEER – zij moeten zich nu helemaal bewijzen als kostwinnaar want tussen moeder en baby kunnen ze toch niet komen. Jens van Tricht schrijft in zijn boek “Waarom feminisme goed is voor mannen” dat vele mannen het maar wat moeilijk hebben met het juk van mannelijk…
-
“Weet je wel dat kinderen altijd ziek zijn op de crèche?”
In Nederland hebben we te maken met een diep gewortelde moederschapscultuur. Als vrouwen kinderen krijgen, wordt verwacht dat ze die belangrijker vinden dan hun carrière en dat ze hun eigen leven vervolgens in dienst stellen van het welzijn van het kind. Het begint met de dwang om zo lang mogelijk moedermelk te geven, vervolgens mag je een kind niet langer dan drie dagen naar de crèche brengen en tenslotte moet je als taxicentrale je kind faciliteren met muziekles, sport, yoga en scouting. Julia Wouters geeft in haar boek “De Zijkant van de macht” (2018) aan dat wetenschappers allerlei verklaringen hebben voor het gegeven dat de moederschapscultuur in Nederland zo sterk…
-
“Nooit thuis, maar omringd door familie ineens de rol van toegewijde vader gaan spelen?”
Het fenomeen Mansplaining staat voor het verschijnsel dat je meent iets te moeten uitleggen, wat de ander eigenlijk allang weet. Vaak wordt het podium gepakt omdat je denkt dat je het beter weet – iets waar mannen zich vaak schuldig aan maken als het om zaken gaat en wat vrouwen kunnen hebben als het om zorgtaken gaat. Sommigen zijn erg bedreven in mansplaining: zij kunnen met veel zelfvertrouwen overal over meepraten en worden nog geloofd ook. Het heeft natuurlijk te maken met karakter: de een staat nu eenmaal veel zelfverzekerder op het podium dan de ander. Maar daarnaast heeft het ook met bluf te maken. Als het gaat om “kan…
-
“Als het je niet uitkomt dan moet je het zeggen hoor”
Het klinkt als een uitnodiging om eerlijk te mogen zijn, maar dat is het misschien niet. Zie het als een retorische vraag waarin eigenlijk maar één antwoord mogelijk is. Eerlijkheid wordt echt niet altijd op prijs gesteld. Om niet verkeerd opgevat te worden is het veiliger om je agenda vrij te vegen en gewoon te zeggen wat er van je verwacht wordt: “Neehoor, jullie zijn altijd welkom, dat weet je toch”. Omwille van de lieve vrede. Ik weet nog goed hoe ik eens kleertjes kreeg voor mijn oudste dochtertje. “Als je het niet mooi vindt, mag je het ruilen hoor” werd er nog gezegd. Toen ik daadwerkelijk vroeg om de…
-
“Weet je wel dat kinderen altijd ziek zijn op de crèche?”
De klassieke muziek klinkt zachtjes door de kamer. Ik heb ergens gelezen dat piano- en celloklanken goed zijn voor de ontwikkeling van de hersenen. Natuurlijk heb ik meteen een hele collectie toegankelijke cd’s aangeschaft. Ik wil niets liever dan er voor haar zijn en het goed doen allemaal. Ik ondersteun haar hoofdje in het babybadje, terwijl ik met mijn andere hand water over haar heen plens. Zachtjes neurie ik mee met de cd, vertel haar ondertussen wat ik doe en wat de plannen zijn voor vandaag. Het is beter om in volzinnen het kind volwaardig aan te spreken, dan mee te gaan in babytaal-gebrabbel. Ook dat heb ik ergens gelezen.…
