-
“Dit is niet meer vrijen, dit is geneukt worden”
Seks is macht. In dierenrijk wordt seks afgedwongen door machtige mannetjes, maar ook vrouwtjes kunnen hun macht laten gelden door te bepalen met wie zij willen paren. Bij mensen ligt het allemaal nog veel complexer: we gebruiken en misbruiken seks, we zijn oneerlijk en we faken. Seks omdat je je aan iemand wilt verbinden, seks omdat het soms de makkelijkste weg is om een ander gesprek niet te hoeven voeren. Gelukkig komt seks ook nog altijd voort uit pure lust en zin om je samen te voelen. Maar meestal is het een optelsom van diverse emoties, verwachtingen en praktische overwegingen. Waar begint en eindigt seks? In deze tijd waarin we…
-
“Jij hebt toch ook leuk werk voor erbij?”
Grootouders rond 75 jaar zijn in een geheel andere tijd, met andere normen en waarden, opgegroeid. Bovenstaande opmerking valt te begrijpen vanuit dat perspectief: in de tijd dat zij jonge ouders waren werden vrouwen ontslagen op het moment dat ze gingen trouwen, was er nog geen kinderopvang en werden vrouwen nog niet als “handels bekwaam” gezien: tot 1971 stond er zelfs in de wet dat de man “het hoofd van de echtvereniging was” en de vrouw hem “gehoorzaamheid was verschuldigd” (zie Sophie van Gool, Waarom vrouwen minder verdienen, 2021). Het is stuitend om je te realiseren dat het nog maar zo kort geleden is dat vrouwen openlijk als minderwaardig werden…
-
“Vrouw van een work-alcoholic wil weer gezien worden”.
Iedereen heeft behoefte aan erkenning. Het werk faciliteert hierin voor velen: werk geeft bestaansrecht en identiteit, maar ook een zekere status. Voor work-alcoholics geldt dit zeker: zij voelen zich bovenal gezien en begrepen op het werk. Het kan zelfs zo zijn dat ze liever wegvluchten naar het werk, dan dat ze thuis zitten bij hun zeurende partners die vinden dat ze te weinig helpen op het thuisfront. Voor deze achterblijvende partners bestaat nu een plek waar volop aandacht gegeven wordt: Second Love. Alles wat verwerpelijk is, heeft een oorzaak. Mensen doen niet zomaar iets. Onderzoek heeft uitgewezen dat vrouwen die hun heil zoeken op datingsites als Second Love, dit doen…
-
“Nooit thuis, maar omringd door familie ineens de rol van toegewijde vader gaan spelen?”
“Wat is jouw Maarten toch altijd leuk met de kinderen”. Mijn schoonzus staat naast me, ik kijk met haar mee door het raam waar Maarten aan het voetballen is met zijn neefjes. Door haar ogen zie ik de fijne speelse oom. Ik snap het wel. Ik knik en buig voorover om de kaashapjes en het warme stokbrood uit de oven te halen. Even later komt Maarten lachend binnen en slaat een arm om me heen. Ik draai me om zodat de arm weer als vanzelf van me afglijdt, schuif de kaashapjes op een schaal. “Kom, ik neem ze wel even mee naar binnen” zegt Maarten als hij de schaal van…
-
“Jij hebt toch ook leuk werk voor erbij?”
Het stond al weken in de agenda – zoals dat gaat als je jonge ouders bent en de spontaniteit om ergens zomaar heen te gaan ver te zoeken is. Mijn moeder was voor de gelegenheid gisteren al gekomen. Het onvermijdelijke spel kolonisten had ze gisteravond ook alweer gewonnen. Vandaag was het onze dag: Maarten en ik hadden de handen vrij om een dagje samen naar de sauna te kunnen. Werken aan de relatie. “Geniet er maar lekker van hoor!” roept mijn moeder ons na. Ze heeft David op de arm, hij zwaait ons driftig uit. Eva staat ernaast en kijkt boos. Zij had ook graag mee gewild naar het zwembad.…
-
“Dit is niet meer vrijen, dit is geneukt worden”
Als ik over de drempel stap, zie ik dat hij inderdaad heeft opgeruimd en zelfs heeft schoongemaakt. Vaat is afgewassen, in de kamer zijn de stapels kranten verdwenen, Op de schouw staat een stokje wierrook te branden. In het gedempte kaarslicht ziet de grote driezitsbank er minder vaal uit dan gisteren. Ik ga zitten. Ivar komt uit de keuken en drukt een glas rode wijn in mijn handen. “Ik ben nog niet helemaal klaar” verontschuldigt hij zich. Ik laat me in de bank zakken en neem een slok. Gisteren was het allemaal vanzelf gegaan. Na de zoen, die niet abrupt maar heerlijk langzaam eindigde, had hij me met een zachte…
-
“Je hebt het aan jezelf te danken dat je niet vooruit gekomen bent”
Verwachtingsvol open ik het bericht. Aan de lengte van de tekst zie ik meteen wat de strekking is van de boodschap. “Helaas moeten we u mededelen…” Teleurgesteld knip ik meteen de afwijzing weg. Na een bezinning van enkele minuten open ik dan toch de mail maar weer om deze rustig op me in te laten werken. Natuurlijk staat het er. Na jarenlang thuiszitten was het ook naïef van mij om te denken dat de arbeidsmarkt mij met open armen zou ontvangen. Ik herlees het bericht nog eens. Uit de summiere bewoordingen probeer ik op te maken waar het aan schort. De standaardafwijzing geeft echter niet veel informatie – behalve dat…
